Het leven na Young
‘Voor mij is er een vóór en ná Concertgebouworkest Young.’ Álvaro García Villar, de achttienjarige Spaanse violist en deelnemer aan Young 2019, probeert onder woorden te brengen welke impact het jeugdorkest heeft gehad op zijn leven. Inmiddels bijna drie jaar later zit hij in het eerste jaar van het Conservatorium van Amsterdam als leerling van concertmeester van het Concertgebouworkest Liviu Prunaru.
Álvaro komt uit Jaén, in het hart van Andalusië. Tijdens Young ontpopte hij zich als een gedreven en leergierig violist, altijd in voor extra repetities en kamermuziek. Zelf kan hij er nog steeds niet over uit hoe die zomerweken omvlogen en hoeveel hij leerde in die korte tijd: ‘Het hoge niveau, de geweldige coaches, een wereldberoemde dirigent – Pablo Heras-Casado – en lessen van de ongelooflijke musici van het Concertgebouworkest… Ik ben zo veel beter gaan spelen.’
Verborgen talenten
In augustus komen voor de derde keer ruim 70 Europese instrumentalisten tussen de 14 en 18 jaar bij elkaar voor het intensieve en veeleisende zomerprogramma in Akoesticum in Ede. Ter afsluiting presenteren ze zich als een echt orkest met twee symfonische concerten in Het Concertgebouw, op 18 augustus en in de Elbphilharmonie in Hamburg, op 20 augustus.
Met Young investeert het Concertgebouworkest in een volgende generatie om het draagvlak te vergroten voor het orkest en voor klassieke muziek. Tegelijkertijd wil het orkest bijdragen aan meer diversiteit in de Europese (jeugd)orkesten. Daarom is Young vooral bedoeld voor ‘verborgen talenten’: getalenteerde jonge musici die binnen hun maatschappelijke situatie te weinig kans hebben hun talent optimaal te ontwikkelen.
Eyeopener
Het programma van Young is niet alleen gericht op de muzikale ontwikkeling van de jongeren, het stimuleert met workshops en trainingen ook hun persoonlijke groei. Uiteindelijk is het idee dat de onderlinge diversiteit leerzaam is en dat de jongeren door samen te musiceren en samen op te trekken elkaars verschillen omarmen.
In gesprek met Álvaro krijgen de idealen van Concertgebouworkest Young concreet vorm. De violist herinnert zich hoe verbaasd hij was over het gemak waarmee iedereen elkaar begreep tijdens het muziek maken. ‘Ik voelde echt een schok toen ik besefte dat ik iemand van de andere kant van de wereld zonder nadenken ‘verstond’, iemand die een andere taal sprak en andere opvattingen had. Het is een bekende uitspraak, maar ik ervoer de betekenis intens: we spraken een verschillende taal, maar vonden elkaar in de gezamenlijke taal van muziek.’
Young opende Álvaro’s ogen: ‘Ik leerde een ander deel van mijzelf kennen. Ik wist niet hoe verrijkend het is om jezelf echt open te stellen voor nieuwe perspectieven en andere opvattingen – ook over muziek. Het heeft mijn horizon verbreed.’
A dream come true
Als deelnemer aan Young stelde Álvaro zich voor hoe het zou zijn om ooit in Amsterdam viool te studeren. ‘De kwaliteit van muziek maken is zo hoog, er zijn zo veel concerten en orkesten, de docenten zijn geweldig. Bovendien voelde ik hier een bijzondere waardering voor muziek. Misschien, dacht ik, moet ik studeren in een stad zoals Amsterdam om te kunnen groeien als musicus en als mens.’
Álvaro besloot zijn droom na te jagen. Na een moeilijke periode, gedomineerd door corona, waarin hij zich tot het uiterste voorbereidde op zijn auditie, werd hij aangenomen op het Conservatorium van Amsterdam. Bij Liviu Prunaru, een van de twee concertmeesters van het Concertgebouworkest. ‘Als jongetje kende ik hem al van opnamen en verhalen en ik fantaseerde wel eens hoe fantastisch het zou zijn als ik bij hem kon studeren. A dream come true.’
De toekomst is nu
Er zijn meer ‘Youngsters’ in Amsterdam. Een groep van ongeveer 15 musici uit Young 2019 en 2021 blijkt in september begonnen te zijn aan het eerste jaar op het conservatorium. Álvaro vertelt: ‘We hebben een bijzondere band met elkaar, sommige vakken volgen we gezamenlijk en we beginnen binnenkort met een eigen kamermuziekproject. In de kantine komen we elkaar tegen – ‘Hé, laten we samen eten!’ Het is geweldig dat we de komende jaren onze levens delen.’ Álvaro denkt terug aan het slotconcert van Young 2019, in Brussel: ‘We waren in tranen omdat het afgelopen was. Ik hoor nog iedereen zeggen dat we elkaar terug zouden zien in de toekomst, terwijl we natuurlijk wisten hoe onzeker dat is. En kijk ons, kijk hier: die toekomst is nu!’
Door: Marije Bosnak
Dit artikel verscheen eerder in Preludium