Berlioz: Symphonie fantastique
Het Concertgebouworkest en chef-dirigent Daniele Gatti maken van Hector Berlioz’ Symphonie fantastique een meeslepende opera voor orkest. U kunt de uitvoering mét of zonder Daniele Gatti’s commentaar bekijken.
Berlioz’ Symphonie fantastique
De Symphonie fantastique van Hector Berlioz is het eerste voorbeeld van programmatische muziek, het ‘symfonisch gedicht’. De synopsis van de Symphonie fantastique is een visioen dat Berlioz had van een kunstenaar – waarschijnlijk hijzelf – die een ideale geliefde ontmoet, en daarna afdaalt in een serie van dromen die steeds nerveuzer worden en uitlopen op een krankzinnige nachtmerrie, een heksensabbat.
Daniele Gatti, chef-dirigent
Daniele Gatti was chef-dirigent van het Concertgebouworkest van 2016 tot en met 2018 U kunt de uitvoering van Berlioz’ Symphonie fantastique mét of zonder Daniele Gatti’s commentaar bekijken. Gatti vertelt over de Symphonie fantastique: ‘Het is een theatraal stuk, met theatereffecten. De violen ratelen met hun strijkstokken, de paukenist moet soms met maar één stok spelen, dat zijn eigenlijk allemaal toneelaanwijzingen. Ik heb veel ervaring als operadirigent, en dat komt hier van pas. Je bent een toneelregisseur, je moet het drama in balans brengen, zodat je het publiek meekrijgt. Dat is fascinerend.’
Berlioz’ Symphonie fantastique
De Symphonie fantastique van Hector Berlioz is het eerste voorbeeld van programmatische muziek, het ‘symfonisch gedicht’. De synopsis van de Symphonie fantastique is een visioen dat Berlioz had van een kunstenaar – waarschijnlijk hijzelf – die een ideale geliefde ontmoet, en daarna afdaalt in een serie van dromen die steeds nerveuzer worden en uitlopen op een krankzinnige nachtmerrie, een heksensabbat.
Daniele Gatti, chef-dirigent
Daniele Gatti was chef-dirigent van het Concertgebouworkest van 2016 tot en met 2018 U kunt de uitvoering van Berlioz’ Symphonie fantastique mét of zonder Daniele Gatti’s commentaar bekijken. Gatti vertelt over de Symphonie fantastique: ‘Het is een theatraal stuk, met theatereffecten. De violen ratelen met hun strijkstokken, de paukenist moet soms met maar één stok spelen, dat zijn eigenlijk allemaal toneelaanwijzingen. Ik heb veel ervaring als operadirigent, en dat komt hier van pas. Je bent een toneelregisseur, je moet het drama in balans brengen, zodat je het publiek meekrijgt. Dat is fascinerend.’