dirigent
Han-Na Chang
De Zuid-Koreaanse Han-Na Chang leert op jonge leeftijd cellospelen. Als ze tien jaar oud is verhuist haar familie naar New York om aan de Juilliard School of Music haar talent verder te ontwikkelen.
Op elfjarige leeftijd wint ze in Parijs het Rostropovitsj Internationaal Celloconcours. Het betekent een flitsende start van een grootse internationale cellocarrière. Ze maakte een serie bekroonde opnamen en soleert bij onder meer de Berliner Philharmoniker, de New York Philharmonic en de orkesten van Boston, Philadelphia en Chicago.
En toch lonken ook bok en baton. In de tijd dat ze, als tiener nog, filosofie studeert aan Harvard, wordt ze uitgenodigd door James DePreist, hoofddocent directie aan Juilliard, die haar mentor wordt.
Tegenwoordig richt Han-Na Chang zich volledig op haar loopbaan als dirigent. Ze is artistiek leider en chef-dirigent van het Trondheim Symfoniorkester & Opera (sinds 2017) en eerste gastdirigent van de Hamburg Symphoniker (sinds 2022). Als gastdirigent stond ze bijvoorbeeld voor de Sächsische Staatskapelle Dresden, het WDR Sinfonieorchester, de Bamberger Symphoniker, The Royal Scottish National Orchestra en The National Taiwan Symphony Orchestra. In 2014 maakt Han-Na Chang haar BBC Proms-debuut.
In seizoen 2024/2025 debuteert Han-Na Chang bij het Concertgebouworkest. Iets wat vanwege beperkende coronamaatregelen in 2020 niet zo mocht zijn.
De Zuid-Koreaanse Han-Na Chang leert op jonge leeftijd cellospelen. Als ze tien jaar oud is verhuist haar familie naar New York om aan de Juilliard School of Music haar talent verder te ontwikkelen.
Op elfjarige leeftijd wint ze in Parijs het Rostropovitsj Internationaal Celloconcours. Het betekent een flitsende start van een grootse internationale cellocarrière. Ze maakte een serie bekroonde opnamen en soleert bij onder meer de Berliner Philharmoniker, de New York Philharmonic en de orkesten van Boston, Philadelphia en Chicago.
En toch lonken ook bok en baton. In de tijd dat ze, als tiener nog, filosofie studeert aan Harvard, wordt ze uitgenodigd door James DePreist, hoofddocent directie aan Juilliard, die haar mentor wordt.
Tegenwoordig richt Han-Na Chang zich volledig op haar loopbaan als dirigent. Ze is artistiek leider en chef-dirigent van het Trondheim Symfoniorkester & Opera (sinds 2017) en eerste gastdirigent van de Hamburg Symphoniker (sinds 2022). Als gastdirigent stond ze bijvoorbeeld voor de Sächsische Staatskapelle Dresden, het WDR Sinfonieorchester, de Bamberger Symphoniker, The Royal Scottish National Orchestra en The National Taiwan Symphony Orchestra. In 2014 maakt Han-Na Chang haar BBC Proms-debuut.
In seizoen 2024/2025 debuteert Han-Na Chang bij het Concertgebouworkest. Iets wat vanwege beperkende coronamaatregelen in 2020 niet zo mocht zijn.
De Zuid-Koreaanse Han-Na Chang leert op jonge leeftijd cellospelen. Als ze tien jaar oud is verhuist haar familie naar New York om aan de Juilliard School of Music haar talent verder te ontwikkelen.
Op elfjarige leeftijd wint ze in Parijs het Rostropovitsj Internationaal Celloconcours. Het betekent een flitsende start van een grootse internationale cellocarrière. Ze maakte een serie bekroonde opnamen en soleert bij onder meer de Berliner Philharmoniker, de New York Philharmonic en de orkesten van Boston, Philadelphia en Chicago.
En toch lonken ook bok en baton. In de tijd dat ze, als tiener nog, filosofie studeert aan Harvard, wordt ze uitgenodigd door James DePreist, hoofddocent directie aan Juilliard, die haar mentor wordt.
Tegenwoordig richt Han-Na Chang zich volledig op haar loopbaan als dirigent. Ze is artistiek leider en chef-dirigent van het Trondheim Symfoniorkester & Opera (sinds 2017) en eerste gastdirigent van de Hamburg Symphoniker (sinds 2022). Als gastdirigent stond ze bijvoorbeeld voor de Sächsische Staatskapelle Dresden, het WDR Sinfonieorchester, de Bamberger Symphoniker, The Royal Scottish National Orchestra en The National Taiwan Symphony Orchestra. In 2014 maakt Han-Na Chang haar BBC Proms-debuut.
In seizoen 2024/2025 debuteert Han-Na Chang bij het Concertgebouworkest. Iets wat vanwege beperkende coronamaatregelen in 2020 niet zo mocht zijn.