Barbara Hannigan dirigeert en zingt
Richard Strauss’ Tod und Verklärung, Haydn, Vivier en Khayam
Barbara Hannigan dirigeert het Concertgebouworkest in Richard Strauss’ Tod und Verklärung en werken van Haydn en Vivier. In muziek van de Iraanse Golfam Khayam zingt ze bovendien.
Met de buitenaardse klanken van Claude Viviers Orion richten we onze blik op de sterren.
Concertprogramma
-
Golfam Khayam
Je ne suis pas une fable à conter
-
Joseph Haydn
Symfonie nr. 101 ‘Die Uhr’
-
-- pauze --
-
Claude Vivier
Orion
-
Richard Strauss
Tod und Verklärung
Uitvoerenden
Over dit concert
De veelzijdige Barbara Hannigan, die afgelopen maart de prestigieuze Polar Music Prize kreeg, is terug bij ons op de bok met een kleurrijk en diepzinnig programma over levenskracht en vergankelijkheid. Ze dirigeert niet alleen, maar laat deze keer ook haar loepzuivere sopraan horen in Je ne suis pas une fable à conter (‘Ik ben geen verhaal om te vertellen’) van de Iraanse componiste Golfam Khayam, een werk met de rijke detaillering van Perzische tapijtweefkunst.
Het ritme in Haydns Symfonie ‘De klok’ maakt ons bewust van het verstrijken van de tijd, Richard Strauss’ keek in Tod und Verklärung als vroegrijpe twintiger vooruit naar de verlossing van de dood. Met de buitenaardse klanken van Claude Viviers Orion (naar het sterrenbeeld en de mythische held) richten we onze blik op de sterren. Daar wacht, in Viviers woorden, het ‘Eeuwige thuiskomen’.
Data en kaarten
Over dit concert
De veelzijdige Barbara Hannigan, die afgelopen maart de prestigieuze Polar Music Prize kreeg, is terug bij ons op de bok met een kleurrijk en diepzinnig programma over levenskracht en vergankelijkheid. Ze dirigeert niet alleen, maar laat deze keer ook haar loepzuivere sopraan horen in Je ne suis pas une fable à conter (‘Ik ben geen verhaal om te vertellen’) van de Iraanse componiste Golfam Khayam, een werk met de rijke detaillering van Perzische tapijtweefkunst.
Het ritme in Haydns Symfonie ‘De klok’ maakt ons bewust van het verstrijken van de tijd, Richard Strauss’ keek in Tod und Verklärung als vroegrijpe twintiger vooruit naar de verlossing van de dood. Met de buitenaardse klanken van Claude Viviers Orion (naar het sterrenbeeld en de mythische held) richten we onze blik op de sterren. Daar wacht, in Viviers woorden, het ‘Eeuwige thuiskomen’.