Brahms’ Symfonieën nr. 2 en 4
Onder leiding van Sir John Eliot Gardiner
John Eliot Gardiner plaatst Brahms’ symfonieën in een lange traditie.
De finale van Brahms’ Vierde is een gloedvolle serie symfonische variaties in de geest van Bach.
Concertprogramma
-
Johannes Brahms
Symfonie nr. 2
-
-- pauze --
-
Johannes Brahms
Symfonie nr. 4
Uitvoerenden
Over dit concert
John Eliot Gardiner en het Concertgebouworkest sluiten hun Brahmscyclus groots af, met alle vier de symfonieën verdeeld over twee avonden - in Amsterdam, Hamburg en Luxemburg. Het grote publiek leerde John Eliot Gardiner aanvankelijk kennen als dirigent van barokmuziek, uitgevoerd op historische instrumenten. Maar de visie die de Brit daarbij ontwikkelde, reikte al spoedig ver voorbij de achttiende eeuw. Zo werd hij een ‘specialistische allrounder’ - en daarmee de juiste man voor Brahms’ symfonieën.
Hoe romantisch ook, bij Brahms is altijd hoorbaar dat hij zichzelf in een lange traditie plaatst. Zo doet Brahms’ bruisende Tweede symfonie onvermijdelijk denken aan Beethovens ‘Pastorale’. Maar luister eens naar de finale van Brahms’ Vierde: een gloedvolle serie symfonische variaties. Helemaal Brahms, maar dan in de barokke passacaglia-vorm, naar Bach – niet toevallig ook Gardiners eerste en eeuwige liefde. Muziek die de eeuwen overstijgt.
Over dit concert
John Eliot Gardiner en het Concertgebouworkest sluiten hun Brahmscyclus groots af, met alle vier de symfonieën verdeeld over twee avonden - in Amsterdam, Hamburg en Luxemburg. Het grote publiek leerde John Eliot Gardiner aanvankelijk kennen als dirigent van barokmuziek, uitgevoerd op historische instrumenten. Maar de visie die de Brit daarbij ontwikkelde, reikte al spoedig ver voorbij de achttiende eeuw. Zo werd hij een ‘specialistische allrounder’ - en daarmee de juiste man voor Brahms’ symfonieën.
Hoe romantisch ook, bij Brahms is altijd hoorbaar dat hij zichzelf in een lange traditie plaatst. Zo doet Brahms’ bruisende Tweede symfonie onvermijdelijk denken aan Beethovens ‘Pastorale’. Maar luister eens naar de finale van Brahms’ Vierde: een gloedvolle serie symfonische variaties. Helemaal Brahms, maar dan in de barokke passacaglia-vorm, naar Bach – niet toevallig ook Gardiners eerste en eeuwige liefde. Muziek die de eeuwen overstijgt.