Raphaël Pichon

Raphaël Pichon studeerde zang, viool en piano aan de twee grote conservatoria van Parijs. Als jonge countertenor zong hij bijvoorbeeld onder Jordi Savall, Gustav Leonhardt, Ton Koopman en Geoffroy Jourdain.

In 2006 richtte hij Pygmalion op, een koor en een orkest met historische instrumenten dat zich al snel onderscheidde met bijzondere projecten, zoals die rondom de late versies van de tragédies lyriques van Rameau, zeldzame werken van Mozart en de verkenning van het romantische repertoire. Met Pygmalion trad Raphaël Pichon op in de Philharmonie de Paris, het Château de Versailles, het Konzerthaus in Wenen en de Kölner Philharmonie, bij de BBC Proms en op het Beijing Music Festival. 

Raphaël Pichon leidde operaproducties bij de Opéra Comique in Parijs en de Opéra national de Bordeaux en op het Festival lyrique d'Aix-en-Provence. Onder de hoogtepunten van de afgelopen jaren vinden we de herontdekking van Luigi Rossi’s Orfeo en Monteverdi’s Mariavespers in samenwerking met Pierre Audi voor De Nationale Opera tijdens het Holland Festival van 2017. 

Als gastdirigent debuteerde Raphaël Pichon in 2018 op de Salzburger Festspiele met het Mozarteumorchester en in de Berlijnse Philharmonie met het Deutsches Symfonie-Orchester. In Boston is hij sinds zijn debuut in 2021 een veelvuldig terugkerende gast. 

Van zijn vele geprezen opnamen zijn de meest recente die van Bachs Motetten in combinatie met de Matthäus Passion, een Bach-en-Händel-album met Sabine Devieilhe, en Mein Traum, een romantisch album met Stéphane Degout. 

In oktober 2024 won Raphaël Pichon een Edison Klassiek voor zijn Monteverdi-album Vespro della Beata Vergine, zes weken voordat hij terugkeerde naar De Nationale Opera om met Pygmalion de pastiche-opera Le lacrime di Eros uit te voeren. In april 2025 voert Pichon met zijn ensemble Bachs Johannes-Passion uit in Het Concertgebouw. In het seizoen 2025/2026 maakt Raphaël Pichon zijn debuut bij het Concertgebouworkest.