Bruckner's 5th Symphony

Nikolaus Harnoncourt zorgde samen met zijn vrouw, violiste Alice Harnoncourt, voor een revolutie op het gebied van de uitvoering van barokmuziek met het in 1953 opgerichte Concentus Musicus Wien. In 1975 maakte hij zijn entrée bij het Concertgebouworkest.

Met zijn interpretaties voegde hij een hoofdstuk toe aan de uitvoeringstraditie van Bachs Matthäus- en Johannes-Passion. Hij leidde in Amsterdam een aantal indrukwekkende operaproducties, waaronder de Da Ponte-opera’s van Mozart. In de loop der jaren breidde hij zijn repertoire gestaag uit van Haydn, Mozart, Beethoven en Schubert naar Schumann, Brahms, Dvorák, Smetana, Bruckner en zelfs componisten als Berg en Gershwin.

Het Concertgebouworkest benoemde hem in oktober 2000 tot honorair gastdirigent. Nikolaus Harnoncourt dirigeerde operavoorstellingen bij de bekende operahuizen in Milaan, Zürich en Wenen. Hij was gastdirigent bij de Berliner Philharmoniker, de Wiener Philharmoniker en het Chamber Orchestra of Europe. Daarnaast doceerde hij aan het Mozarteum in Salzburg. Veel van zijn opnamen met het Concertgebouworkest vielen in de prijzen.

Hij kreeg in 1980 de Erasmusprijs, in 1987 een eredoctoraat aan de universiteit van Edinburgh en werd onderscheiden met onder meer de Polar Music Prize, de Ernst von Siemens Muziekprijs en de Kyoto Prijs. Vanwege zijn grote verdiensten voor het Nederlandse muziekleven in het algemeen, en voor het Concertgebouworkest in het bijzonder, werd Nikolaus Harnoncourt in december 2006 benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw.

Met deze uitvoering van Bruckners Vijfde symfonie nam hij na 38 jaar en 276 concerten afscheid van het Concertgebouworkest. Nikolaus Harnoncourt overleed op 5 maart 2016 op 86 jarige leeftijd.