tweede viool
Eke van Spiegel
Eke van Spiegel studeerde aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht bij Joyce Tan en vanaf 1997 aan het Conservatorium van Amsterdam bij Lex Korff de Gidts, waar zij in 2001 haar eerste fase examen behaalde. Bij Vesko Eschkenazy sloot zij in 2003 haar tweede fase af. In 2000 studeerde Eke van Spiegel enige tijd met een Erasmusbeurs aan de Universität für Musik und Darstellende Kunst in Wenen bij Ernst Kovacic. Ze volgde masterclasses bij onder anderen Joseph Silverstein, Sylvia Rosenberg en Thomas Brandis.
Eke van Spiegel won prijzen bij het Prinses Christina Concours, het Charles Hennen concours en het kamermuziekconcours van het Aberdeen International Youth Festival.
Sinds 2006 is Eke van Spiegel tweede violiste bij het Koninklijk Concertgebouworkest. Daarnaast speelt zij in kamermuziekensembles, waaronder Ensemble Lumaka, dat in 2009 in het kader van de concertserie Het Debuut in de grootste Nederlandse concertzalen speelde. Aansluitend ontving het ensemble de publieksprijs voor het beste debuterende ensemble. In hetzelfde jaar voltooide Eke van Spiegel aan de Universiteit van Amsterdam haar masterstudie Informatierecht.
Sinds 2008 heeft Eke van Spiegel een viool in bruikleen die de Foundation Concertgebouworkest in 2008 voor haar uit de nalatenschap van Oskar Back kocht. De viool wordt toegeschreven aan Nicolo Gagliano en is gebouwd in Napels in 1763.
Eke van Spiegel studeerde aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht bij Joyce Tan en vanaf 1997 aan het Conservatorium van Amsterdam bij Lex Korff de Gidts, waar zij in 2001 haar eerste fase examen behaalde. Bij Vesko Eschkenazy sloot zij in 2003 haar tweede fase af. In 2000 studeerde Eke van Spiegel enige tijd met een Erasmusbeurs aan de Universität für Musik und Darstellende Kunst in Wenen bij Ernst Kovacic. Ze volgde masterclasses bij onder anderen Joseph Silverstein, Sylvia Rosenberg en Thomas Brandis.
Eke van Spiegel won prijzen bij het Prinses Christina Concours, het Charles Hennen concours en het kamermuziekconcours van het Aberdeen International Youth Festival.
Sinds 2006 is Eke van Spiegel tweede violiste bij het Koninklijk Concertgebouworkest. Daarnaast speelt zij in kamermuziekensembles, waaronder Ensemble Lumaka, dat in 2009 in het kader van de concertserie Het Debuut in de grootste Nederlandse concertzalen speelde. Aansluitend ontving het ensemble de publieksprijs voor het beste debuterende ensemble. In hetzelfde jaar voltooide Eke van Spiegel aan de Universiteit van Amsterdam haar masterstudie Informatierecht.
Sinds 2008 heeft Eke van Spiegel een viool in bruikleen die de Foundation Concertgebouworkest in 2008 voor haar uit de nalatenschap van Oskar Back kocht. De viool wordt toegeschreven aan Nicolo Gagliano en is gebouwd in Napels in 1763.
Eke van Spiegel studeerde aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht bij Joyce Tan en vanaf 1997 aan het Conservatorium van Amsterdam bij Lex Korff de Gidts, waar zij in 2001 haar eerste fase examen behaalde. Bij Vesko Eschkenazy sloot zij in 2003 haar tweede fase af. In 2000 studeerde Eke van Spiegel enige tijd met een Erasmusbeurs aan de Universität für Musik und Darstellende Kunst in Wenen bij Ernst Kovacic. Ze volgde masterclasses bij onder anderen Joseph Silverstein, Sylvia Rosenberg en Thomas Brandis.
Eke van Spiegel won prijzen bij het Prinses Christina Concours, het Charles Hennen concours en het kamermuziekconcours van het Aberdeen International Youth Festival.
Sinds 2006 is Eke van Spiegel tweede violiste bij het Koninklijk Concertgebouworkest. Daarnaast speelt zij in kamermuziekensembles, waaronder Ensemble Lumaka, dat in 2009 in het kader van de concertserie Het Debuut in de grootste Nederlandse concertzalen speelde. Aansluitend ontving het ensemble de publieksprijs voor het beste debuterende ensemble. In hetzelfde jaar voltooide Eke van Spiegel aan de Universiteit van Amsterdam haar masterstudie Informatierecht.
Sinds 2008 heeft Eke van Spiegel een viool in bruikleen die de Foundation Concertgebouworkest in 2008 voor haar uit de nalatenschap van Oskar Back kocht. De viool wordt toegeschreven aan Nicolo Gagliano en is gebouwd in Napels in 1763.